Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
zemdlić — dk VIa, zemdlićli, zemdlićlił «wywołać mdłości, nudności; pobudzić do wymiotów» Nieświeża potrawa kogoś zemdliła. ∆ Kogoś zemdliło «komuś zrobiło się mdło, niedobrze, ktoś poczuł mdłości lub zwymiotował» … Słownik języka polskiego
zemdlenie — n I 1. rzecz. od zemdleć, zemdlić. 2. lm D. zemdlenieleń «chwilowa utrata przytomności, świadomości i siły; omdlenie» Cucić kogoś z zemdlenia … Słownik języka polskiego
zemdlenie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. zemdleć, zemdlić. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}zemdlenie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. zemdlenieeń {{/stl 8}}{{stl 7}} utrata przytomności, zwykle … Langenscheidt Polski wyjaśnień
